Tonen 368 resultaten

In 1612 stichtten de Dominicanen in Lier een Latijns college. Aanvankelijk was hun klooster ingericht rond de Kluizekerk. Maar een nieuwe kerk, klooster en school -het Sint-Thomascollege- werden ingenomen in de Lisperstraat vanaf 1618. De Fransen sloten klooster en kerk in 1797. In de daaropvolgende jaren werden al snel opnieuw woningen, een klooster gekocht en gebouwd in de eerste helft van de 19de eeuw, met van 1895 tot 1906 een apostolische school. In 1984 verlieten de Dominicanen Lier.

De paters jezuïeten vestigden zich in de Berlaarsestraat met oog op zielzorg in de stad. Al in 1617 stelde de stad een ruimer domein ter beschikking van de congregatie. Desondanks waren er nogal wat meningsverschillen met de stad, drie keer moesten de jezuïeten uitwijken naar andere steden. In de Spaanse tijd waren de s.j. aalmoezeniers van de Spaanse troepen in de stad. In 1749 legde men de eerste steen voor de barokke kerk. Maar na de ontbinding van de congregatie in 1773 en de verkoop van kerk en klooster in 1737 verlieten de paters de stad om pas in 1841 terug te keren. In 1899 werd een vermaard retraitehuis opgericht. Uiteindelijk werden de gebouwen in 1980 door de stad opgekocht en vertrokken de laatste jezuïeten in 1981.

Deze congregatie (volgens regel Sint-Franciscus) predikte, verzorgde pestlijders en bevorderde een bijzondere Mariaverering. Ze waren gevestigd in een klooster (Capucijnenvest) waar later de Ursulinnen introkken. De orde werd opgeheven onder Frans bewind in 1797.

Deze strenge, contemplatieve orde vestigde zich in de woelige Spaanse tijd in Lier tussen de Antwerpse en Lisperbuitenpoort. Onder de Oostenrijkse Habsburgers (18de eeuw) kennen ze een grote bloei. In 1718 bouwen ze een nieuwe kerk. Onder Jozef II wordt het klooster gesloten (1783) en verdwijnt het definitief door de Franse Revolutie met de afbraak van de kerk.

In 1395 kregen godvruchtige juffrouwen ('cellezusters') een huis en grond, dichtbij de Sint-Gummaruskerk, voor godvruchtig leven en ziekenzorg. Zij zetten zich in voor pestlijders, het afleggen van overledenen en het verzorgen van krankzinnigen en bejaarden. In 1459 worden zij pauselijk erkend als kloosterzusters volgens de regel van Sint-Augustinus. De kloostergemeenschap die door de eeuwen gegroeid was van een vijf- tot twintigtal zusters werd na de Franse Revolutie opgeheven in 1798. Door hun inzet voor de ziekenzorg 'overleefde' de communauteit de Franse en Nederlandse bezetting tot het klooster vanaf 1830 weer zelfstandig functioneerde en groeide de gemeenschap tot een twintig- tot veertigtal religieuzen. Na 1945 werd de thuisverpleging afgebouwd, openden ze drie nieuwe huizen in en rond Lier, o.m. het Sint-Jozefsrusthuis, maar behielden ze wel de dienst van het afleggen van lijken.

Zusters, afkomstig uit een Hasselts klooster, leefden er als derde orde van Franciscus. Naast een kapel en klooster organiseerden ze handenarbeid en een kostschool voor meisjes. Na de sluiting door de Fransen werd het eerst gedeeltelijk een fabriek, nadien militaire kinderschool en legerdepot. Sedert 1863 legerkazerne.