Affichage de 368 résultats

Op grond in 1225 geschonken door de hertog Hendrik I van Brabant aan de cisterciënzerinnen stichtte Bartholomeus van Tienen in 1235 het klooster. Zijn dochter, Beatrijs van Nazareth (1200 - 1268) is er de eerste priorin. In 1247 verhuizen de monialen, waarna ze meer grondschenkingen en cijnzen ontvingen rondom Lier. Na de verwoesting (1579) werd de abdij in de 17de eeuw heropgebouwd al leed de abdij onder eerst de Spaanse en later de Oostenrijkse Successieoorlogen. Verschillende keren moesten de zusters onderkomen vinden in de 'Refuge' binnen de stad. In de 18de eeuw had de abdij te verduren van de Oostenrijkse staatsinmenging. Dat onze gewesten onder Frans gezag kwamen (1795) betekende het einde van de abdij. In 1797 werd het klooster en zijn goederen tot nationaal domein verklaard. In 1798 werd het verkocht en gesloopt (op het poortgebouw en de schuur na).
De abdij van Nazareth te Lier kreeg een 'spirituele voortzetting' in de cisterciënzerinnenabdij van Nazareth in Brecht vanaf 1950.

Letterkundige, archivaris van de gemeente Borgerhout en geschiedschrijver. Hij maakte ook inventarissen voor tal van andere gemeenten. Geboren op 18/02/1860 te Mortsel. Overleden op 30/07/1914.

Opgericht in 1258 telde het begijnhof rond 1400 een 300-tal begijnen en omvatte het een centraal gelegen kerk, een infirmerie of godshuis en drie conventen waar verscheidene begijnen samenwoonden. Bij de stadsuitbreiding van 1389 - 1430 werd het begijnhof geïntegreerd binnen de muren. Verscheidene keren werd het door brand geteisterd en beschadigd. De meeste huizen dateren uit de 17de of begin 18de eeuw. De laatste begijn (zuster Agnes) overleed in 1994. Het OCMW van Liers is eigenaar van 60 huizen en onbebouwde percelen. De Kerkraad van Sint-Gummarus beheert 35 huizen, onbebouwde percelen en de kerk.

In 1395 kregen godvruchtige juffrouwen ('cellezusters') een huis en grond, dichtbij de Sint-Gummaruskerk, voor godvruchtig leven en ziekenzorg. Zij zetten zich in voor pestlijders, het afleggen van overledenen en het verzorgen van krankzinnigen en bejaarden. In 1459 worden zij pauselijk erkend als kloosterzusters volgens de regel van Sint-Augustinus. De kloostergemeenschap die door de eeuwen gegroeid was van een vijf- tot twintigtal zusters werd na de Franse Revolutie opgeheven in 1798. Door hun inzet voor de ziekenzorg 'overleefde' de communauteit de Franse en Nederlandse bezetting tot het klooster vanaf 1830 weer zelfstandig functioneerde en groeide de gemeenschap tot een twintig- tot veertigtal religieuzen. Na 1945 werd de thuisverpleging afgebouwd, openden ze drie nieuwe huizen in en rond Lier, o.m. het Sint-Jozefsrusthuis, maar behielden ze wel de dienst van het afleggen van lijken.

Zusters, afkomstig uit Breda,vestigden zich in 1610 in Lier met een klooster en een kostschool voor meisjes, tussen de 'Abtsherberg' en de Vismarkt. Er kwam ook een kerk in vroege barokstijl met daarachter een kerkhof. Door Franse Revolutie werd klooster opgeheven in 1797, de kerk werd gesloten in 1810. De gebouwen werden nadien omgebouwd tot katoenverververij, armenschool en schouwburg.